Lipiec i sierpień to często okres, w którym mieszkańcy miasta jadą na urlop, a urzędy - korzystając ze spokoju - podejmują decyzje w kontrowersyjnych sprawach. Czy tak będzie w tym roku w sprawach dotyczących starej Sadyby? Oto ważne terminy rozstrzygnięć.
Ważne daty, które znamy:
30 czerwca – rozstrzygnięcie przetargu na wykonanie koncepcji doprowadzenia wody do Jeziorka Czerniakowskiego
30 czerwca - ostatni dzień głosowania w budżecie obywatelskim w Warszawie (7 projektów ze starej Sadyby, w tym 3 dotyczące Jeziorka Czerniakowskiego)
15 lipca – Ogłoszenie wyników głosowania w budżecie obywatelskim
Lipiec – Urząd Dzielnicy Mokotów ogłosi przetarg na dokończenie przebudowy głównego przedwojennego traktu Sadyby - ulicy Goraszewskiej
Lipiec – Zarząd Zieleni ogłosi przetarg na wykonanie pawilonu parkowego na Skwerze Ormiańskim - zwycięskiego projektu budżetu obywatelskiego
Wciąż nie wyznaczono daty:
Rozprawy Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie skargi Wojewody Mazowieckiego z 20.08.2019 r. na miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Czerniakowa Południowego – tak podał wydział prasowy stołecznego ratusza. Tymczasem od pocątku 2021 roku firma Greenfields na zlecenie jednego ze swoich klientów opracowuje projekt budowy osiedla przy ul. Bernardyńskiej na Czerniakowie Południowym w Warszawie. W planach są domy jednorodzinne oraz dwa budynki wielorodzinne (widoczne na wizualizacji).
Wydania ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy dla spalarni PGNiG na terenie Siekierek. Jak podał wydział prasowy miasta, urzędową decyzję o warunkach zabudowy uzgodniono już z: (1) Mazowieckim Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska, (2) Marszałkiem Województwa Mazowieckiego, (3) Wojewódzkim Sztabem Wojskowym w Warszawie, (4) Komendantem Miejskim Państwowej Straży Pożarnej m. st. Warszawy, (5) Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego (z uwagami), (6) Zarządem Dróg Inne urzędy i instytucje nie zajęły stanowiska w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie. Są to: (1) Dyrektor Zarządu Zlewni w Warszawie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, (2) Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, (3) Nadwiślański Oddział Straży Granicznej. W takim przypadku, jeśli urzędy i ich szefowie nie zajęli stanowiska i nie zgłosili żadnych uwag w terminie 2 tygodni, oznacza to ich zgodę na tę inwestycję.
Administrator plaży i kąpieliska przy Jeziorku Czerniakowskim porzuca plany zagospodarowania terenów przy ulicy Jeziornej.
W grudniu 2018 roku jako pierwsi przedstawiliśmy koncepcję zagospodarowania okolic kąpieliska przy Jeziorku Czerniakowskim. Z inspiracji nowego administratora tego terenu, OSiR Mokotów, miała powstać m.in. mała kawiarnia, miejsce spotkań dla mieszkańców, drewniane pomosty do cumowania rowerów wodnych, oraz taras widokowy. (więcej: https://sadyba24.pl/wiadomosci/item/2114-tak-bedzie-wygladalo-kapielisko-nad-jeziorkiem-czerniakowskim-wszystko-juz-jasne?)
Niedawno, o stan zaawansowania tego projektu zapytała nas jedna z czytelniczek, pani Dominika. - Pracownik OSiRu będący na miejscu pokazał nam wkopane tunele z zaślepkami na słupki twierdząc, że "boisko do siatkówki plażowej" zostało już wykonane – dodała.
Jak się dowiedzieliśmy, OSiR Mokotów zrezygnował z realizacji projektu, tlumacząc się trudnościami finansowymi miasta. Oto wyjaśnienie przedstawicieli ośrodka:
"Ośrodek Sportu i Rekreacji m.st. Warszawy w Dzielnicy Mokotów nie planuje w najbliższej perspektywie budżetowej realizacji Koncepcji Programowo Przestrzennej zagospodarowania terenów przy Jeziorku Czerniakowskim wraz z przebudową obiektu użytku publicznego. Na ten cel nie zostały zabezpieczone środki w budżecie 2021 oraz OSiR Mokotów nie występował o takie środki.
W kwestii budżetu OSiR Mokotów uzależniony jest odpowiednio od decyzji Rady Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy oraz Rady m.st. Warszawy. Z posiadanych informacji nie są planowane obecnie nakłady inwestycyjne w zakresie, którego dotyczy to zapytanie.
Perspektywa budżetowa w dobie pandemii Covid-19 nie pozwala patrzeć optymistycznie na realizację naszych zamierzeń w najbliższej przyszłości. Zgodnie z pismem Prezydenta m. st. Warszawy z dnia 1 kwietnia 2020 r. , z uwagi na trudną sytuacje sektora publicznego związaną ze spadkiem dochodów jesteśmy zobligowani do wstrzymania wszelkich czynności zmierzających do zaciągania nowych zobowiązań finansowych, związanych z realizacją zaplanowanych zadań inwestycyjnych."
Urzędnicy stołecznego ratusza przygotowali plan nowej organizacji ruchu dla zabytkowego osiedla Miasto Ogród Sadyba. Zakłada on uspokojenie ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa. Mimo poparcia mieszkańców Sadyby, dzielnica Mokotów mówi zdecydowane nie.
Ruszyło głosowanie na projekty w budżecie obywatelskim. Najbardziej ambitne i największe co do skali projekty ze starej Sadyby dotyczą ratowania Jeziorka Czerniakowskiego.
Lokalni politycy z Warszawy zebrali blisko tysiąc głosów poparcia pod petycją o utrzymanie Bazaru Sadyba. Dziś złożyli je wraz z projektem uchwały do prezydenta Warszawy.
Z okazji festiwalu Otwarte Ogrody Sadyba odbędą się aż trzy spacery po starej Sadybie, w tym jeden dla całej rodziny.
Skwer Starszych Panów na Sadybie będzie centralnym miejscem najbliższego festiwalu Otwarte Ogrody Sadyba. W weekend odbędzie się na nim siedem imprez kulturalnych i integracyjnych dla dzieci i rodzin.
Najbliższy weekend na Sadybie będzie wypełniony atrakcjami aż po brzegi. Od piątku do niedzieli odbędzie się doroczny festiwal Otwarte Ogrody Sadyba. Niezależnie od niego, w niedzielę wieczorem czeka nas plenerowy performance inspirowany legendami miejskimi okolic Jeziorka Czerniakowskiego.
Taniec butoh z muzyką na żywo na plaży Jeziorka Czerniakowskiego (przy Jeziornej 4) odbędzie się w ramach Butohpolis. III Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh. Sylwia Hanff i Marzena Brzezińska z Teatru Limen Butoh zatańczą do muzyki na żywo Katarzyny Karpowicz (koto). Początek godzinnego performansu w niedzielę o 19.00.
„O Jeziorku Czerniakowskim […] krążą już legendy. W jego okolicach miał miejsce jedyny udokumentowany przypadek lądowania UFO w Warszawie. Inni przekonują, że w Jeziorku jest zatopiony samolot, a jeszcze inni, że […] jest tam przejście do innego wymiaru.”„Od lat po Warszawie krążą przeróżne legendy na temat niezwykłych wydarzeń w okolicy Jeziorka Czerniakowskiego i elektrociepłowni Siekierki. Ta część stolicy ma opinię tajemniczej i nie do końca zbadanej […]. …w późniejszych latach pojawiały się tu dziwne światła. […] Podobno światło widywane było też pod powierzchnią wody w Jeziorku Czerniakowskim.”
Jezioro snów. A jeśli czas jest jak jezioro, a nie rzeka? „Odwieczny czas snów” to balansowanie pomiędzy dwoma światami - metafizycznym i fizycznym. To praczas, „czas mityczny” przeciwstawiany czasowi czynności codziennych, a jednak obecny w każdym człowieku, obecny w różnych miejscach. Tu i teraz. Butoh to zbliżanie się i dotykanie tego, co istnieje tu, choć niewidzialne i nienazywalne. „Sny są wieczne, pochodzą z Czasu Snu, zgodnie z nimi toczą się dzieje wszechświata. Mój Sen jest moim prawem” Murdrooroo
Butoh - co to jest?
Performance jest częścią projektu artystycznego „Lemniskata” (lemniskata to nazwa różnych figur geometrycznych przypominających kształtem symbol nieskończoności, który czasem jest również określany właśnie tym słowem).
BUTOH to kontrkulturowa forma współczesnego post-tańca, która narodziła się w Japonii na przełomie lat 50 i 60 XX w. Zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, nie tylko japońskiej. Inspiracją były także europejskie i amerykańskie nurty sztuki awangardowej, m.in. koncepcja teatru okrucieństwa Antonin’a Artaud’a, taniec ekspresyjny oraz filozoficzne pisma Bataille’a, twórczość Genet’a. Butoh jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia. Butoh – nazywane tańcem lub teatrem - stanowi kategorię sama w sobie, a jego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z Jaźnią i jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci.
Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.
Warszawski TEATR LIMEN BUTOH - prowadzony przez Sylwię Hanff od 2002 r. - pracuje w zmiennym składzie, otwarty na współpracę z różnymi artystami teatru, muzyki, plastyki, nowych mediów, dzięki której dokonuje się wymiana energii twórczej i wzajemnych inspiracji. LB dotychczas zrealizował ponad 20 spektakli/ performansów, wiele etiud i improwizacji. Limen Butoh występuje w Polsce i za granicą (dotychczas USA, Japonia, Francja, Włochy) w różnych ośrodkach i na różnych festiwalach. Od kilkunastu lat prowadzi współpracę międzynarodową.
Wykonawcy
SYLWIA HANFF - pionierka i jedna z najbardziej rozpoznawalnych tancerek butoh w Polsce, magister filozofii UW, reżyserka, choreografka, liderka Teatru Limen Butoh, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała, menadżerka, kuratorka projektów z zakresu edukacji artystycznej i kulturalnej oraz projektów społeczno-kulturalnych, inicjatorka i Dyrektorka Artystyczna Butohpolis. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh. Na scenie od 25 lat, do tej pory wystąpiłam w ponad 40 spektaklach teatrów instytucjonalnych i niezależnych. Została opisana w książce J. Majewskiej „The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland” ( Instytut Teatralny, 2011) oraz w książce „Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy” Magdaleny Zamorskiej (wydanej w jęz. angielskim pt. Intense Bodily Presence: Practices of Polish Butō przez Peter Lang GmbH, 2018). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 19 lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i ruchem. Była aktorką zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy/ Teatr Żydowski w Warszawie, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową, współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi.
MARZENA BRZEZIŃSKA – tancerka i performerka, poszukuje eksperymentalnych form ruchu, pracy z ciałem i sztuk performatywnych. Ukończyła kursy: Kurs Choreografii Scenicznej pod kierownictwem Iwony Olszowskiej, Kraków 2015 r oraz Kurs Choreografii Eksperymentalnej pod kierownictwem Marii Stokłosy, Renaty Piotrowskiej – Auffret, Magdaleny Ptasznik – Choreografia w Centrum – Warszawa 2016 r. Brała udział w wielu warsztatach z techniki tańca współczesnego, improwizacji ruchowej, kontakt improwizacji, tańca butoh na terenie całej Polski. Współtworzyła „Sztab Twórczy” projekt, którego byłam pomysłodawczynią. Tańczy od 1994 r. w zespołach: Zespół Tańca Współczesnego „Jazz-Dance”, Teatr Tańca „TeDeTe”, Teatr Tańca „Kompania Buno”. Współtworzy Teatr Limen Butoh od 4 lat.
KATARZYNA KARPOWICZ - japonistka, pasjonatka kultury japońskiej, nauczycielka języka japońskiego. Gry na koto uczyła się podczas wielokrotnych pobytów w Japonii, w tym jako stypendystka japońskiego rządu. Wykonuje muzykę dwóch szkół (Ikuta-ryū, Yamada-ryū), utwory z repertuaru klasycznego, współczesne oraz improwizacje. Szczególnie interesuje się rozszerzonymi technikami gry oraz wykorzystaniem możliwości instrumentu w nowych kontekstach.
W następny weekend mieszkańcy i sympatycy starej Sadyby będą wybierać i degustować najlepsze ciacho i najpyszniejszą nalewkę roku, a chętni zrobią sobie wspólną fotografię. Na zgłoszenia zostało niewiele czasu.
Stołeczny ratusz rozpisał konkursy na stanowisko dyrektora kilkudziesięciu szkół podstawowych w Warszawie. O kolejną kadencję starają się m.in. dyrektorki szkół z Sadyby i Stegien.
