Jeden z najbardziej znanych na świecie polskich malarzy Edward Dwurnik mieszkał i tworzył na warszwskiej Sadybie przez trzydzieści lat. Kilka lat przed śmiercią otworzył się szerzej na lokalną społeczność. Brał udział w sąsiedzkim festiwalu Otwarte Ogrody. Gościł wtedy mieszkańców w swojej pracowni, innym razem oprowadzał po plenerowej wystawie. Darował swoje dzieła na aukcje społeczne na rzecz rozwoju osiedla. Organizował wernisaże (m.in. w restauracji Nabo). Grafiki i obrazy artysty, związane z Sadybą, można do dziś podziwiać na ogrodzeniach wzdłuż Okrężnej (między Powsińską i Polanicką) i przy Morszyńskiej (blok oficerski).

O związkach artysty z Sadybą traktuje film dokumentalny, który będzie miał swoją premierę w piątą rocznicę jego śmierci. Autor filmu i mieszkaniec Sadyby, Józek Dutkiewicz sięgnął po archiwalne materiały filmowe z inicjatyw kulturalnych na Sadybie, w których Dwurnik brał udział. Zapytał też kilka osób, które znały artystę, o to jaki był. W filmie wspominają Dwurnika m. in. Katarzyna Rzehak, Teresa Gierzyńska, Ula Eriksen, Pola Dwurnik, Tadeusz Taranko i Norbert Redkie.

Film „Sadybiańska fabryka Dwurnika” (50 min.) będzie pokazany po raz pierwszy w sobotę, 28 października o godz. 16.00 w siedzibie Fundacji Edwarda Dwurnika przy Nałęczowskiej 25 na Sadybie. Materiał powstał jako oddolna inicjatywa reżysera, zrealizowana za jego własne pieniądze. Wstęp na premierę filmu jest bezpłatny.